Metal bileşenler için üretim süreçleri seçilirken, profesyoneller sıklıkla "metal işleme" ve "metal şekillendirme" terimlerini birbirinin yerine kullanırlar. Ancak, bu süreçler metodoloji ve uygulama senaryolarında önemli ölçüde farklılık gösterir. Bu farklılıkları anlamak, proje yöneticileri, tedarik uzmanları ve işletme sahiplerinin maliyetleri, verimliliği ve ürün kalitesini optimize eden bilinçli kararlar alması için çok önemlidir.
Metal işleme, katı metal bloklardan malzeme çıkararak bileşenleri şekillendiren çeşitli eksiltmeli üretim tekniklerini kapsar. Bu süreç, fazla malzemenin hassas boyutlar ve geometriler elde etmek için dikkatlice çıkarıldığı heykel yapmaya benzer.
Temel işleme yöntemleri şunlardır:
Bu işlem, bir kesme aletiyle şekillendirilirken iş parçasını bir tornada döndürür. Torna, yüksek boyutsal doğrulukla simetrik desenler ve silindirik bileşenler oluşturmada mükemmeldir.
Dönen kesme aletleri kullanılarak, frezeleme, iş parçalarından birden fazla eksende malzeme çıkarır. Bu çok yönlü yöntem, karmaşık geometriler üretir ve özellikle karmaşık tasarımlar için etkilidir.
Temel bir işleme operasyonu olan delme, dönen uçlar kullanılarak delikler oluşturur. Bu işlem, basit bağlantı elemanı deliklerinden karmaşık sıvı geçişlerine kadar montaj bileşenleri için gereklidir.
Metal şekillendirme teknikleri, malzeme çıkarmadan mekanik deformasyon yoluyla sac metali manipüle eder. Yaygın şekillendirme süreçleri şunlardır:
Bu yüksek hızlı işlem, sac metale delikler veya şekiller delmek için kalıplar kullanır. Damgalama, tutarlı bileşenlerin seri üretimi için uygun maliyetlidir.
Düz kenarlar boyunca kuvvet uygulayarak, bükme, V şekilleri veya U kanalları gibi açısal formlar oluşturur. Bu yöntem, yapısal bileşenler için yaygın olarak kullanılır.
Bu işlem, kaplar veya borular gibi içi boş bileşenler oluşturmak için enine kesit alanlarını azaltarak metal levhaları veya boruları kalıplar aracılığıyla uzatır.
Dönen metali kalıplara bastırarak dönme simetrik parçalar oluşturan özel bir tekniktir. Spinning, özel, düşük hacimli üretim için özellikle uygundur.
Her iki işlem de metal bileşenler oluştururken, malzeme kullanımında temel olarak farklılık gösterirler. İşleme, katı bloklarla başlar ve bu da onu yoğun, karmaşık parçalar için ideal hale getirir. Şekillendirme, hafif, içi boş yapılar için daha uygun olan sac metalle başlar.
İşleme tipik olarak üstün hassasiyet ve daha sıkı toleranslar elde ederken, şekillendirme büyük hacimler için daha fazla üretim hızı ve maliyet verimliliği sunar. Bu yöntemler arasındaki seçim, tasarım karmaşıklığı, malzeme özellikleri, üretim ölçeği ve bütçe hususları dahil olmak üzere belirli proje gereksinimlerine bağlıdır.
Her iki yaklaşım da montaj için kaynak veya mekanik bağlantı gibi ikincil süreçleri içerebilir. Üretim yönteminden bağımsız olarak, metal bileşenler, termal direnç, yapısal bütünlük ve tasarım esnekliği dahil olmak üzere doğal avantajlarını korur.
